معماران جوان

داشتنت ماضـی بود... آنهــم بعــــــید.....!!

معماران جوان

داشتنت ماضـی بود... آنهــم بعــــــید.....!!

موزه هنر دافـِـن؛ معماریِ توسعه به سبـــــــــک چینی

موزه هنر دافـِـن؛ معماریِ توسعه به سبـــــــــک چینی

بقیه در ادامه مطلب!

روستای دافن در بوجی، واقع در منطقه لانگ گنگِ شنژن، به جز گرفتار امدنش در یک هجمه توسعه شهری، برای کارگاه های نقشی های رنگ روغن اش معروف است، محله ای که محصولاتش از انجا به اسیا، اروپا و امریکا صادر می شود و سالانه جاذب سرمایه بسیار زیادی است.

دفتر معماری اربانُس، با هدف بازتفسیر کارکردهای فرهنگی و شهری این منطقه که به مرور زمان ملغمه ای شده است از سوداگری تجاری و هنر پاپ موزه ی هنری طراحی کرده است که خارج از عرف بافت منحصر به فرد و تا اندازه ای غریب این محله تعریف می شود.

مسئله مهم در طراحی این موزه تدقیق بستری برای هنر معاصر در این بافت است و در عین حال شکل دادن به چالشی عظیم تر با مضمون چگونگی ترکیب این مجموعه با محیط پیرامون چه از لحاظ فضایی، چه کنش های هنری و چه فعالیت های روزمره. برای نیل به هدف پیش امده طرح ترکیبی از برنامه های متعدد و متفاوت را پیش گرفت؛ ترکیبی از موزه هنر، گالری های نقاشی و فروشگاه ها و کارگاه های اموزشی که همگی در یک سطح جانمایی شده بودند. این حجم البته بیشترین ترکیب با بافت را از طریق چندین گذر که از داخل حجم عبور می کنند پی گیری نموده است تا عملا مجموعه تبدیل به حوزه عمومی شود.

این مجموعه که عملا توسط بافت شهری فشرده شده است، به واسطه تمهیدات حجمی اش چه از نظر کارکردی و چه از نظر بصری بیشترین توجه را به خود جلب می کند. نمایشگاه، تجارت، نقاشی و ماندگاری، تمام این ها کارکردهایی اند که می توانند هم زمان در این مجموعه حادث شوند و همچنین می توانند در یک دیگر ترکیب گردیده و با مکانیسم کلی حاکم بر بافت نیز ترکیب شوند.

این طرح را می توان نمونه ای مناسب از مواجه معماری با توسعه در کشور چین دانست، اتووود پیش از این با تمرکز بر معماری ونگ شو، تلاش کرده است به تبیینی نسبی از وضعیت معماری چین رسد، نگاهی کلی به اثار ونگ شو را می توانید در مقاله وَنگ شوُ؛ باستان شناسی اتمسفری کهن برای کشف امر نو به قلم فاطمه موسوس مقدم بیابید و تدقیق مواضع ونگ شو به عنوان معتبرترین معمار چینی شناخته شده در محافل جهانی در مواجه با شهری شدن، سیاست های توسعه کالبدی، سیاست های کنترل مهاجرت و سنت های معماری بومی را نیز می توانید در مقاله شهری شدن به سبک چینی و بحران تمدنی؛ ونگ شو و معضل تدقیق معماری: معماری خنثی، معلق یا متعهد به قلم استفن اسمیت مشاهده فرمایید.