بدون شرح

ولنتاین ایرانی - سپندارمذگان

مبارک

بقیه در ادامه مطلب!

اکثر فرهنگ های دیرین دنیا ، برای ابراز عشق و علاقه یک روز در سال(روز ولنتاین ) دارند . ما ایرانی ها هم در

فرهنگ زرتشتی ماه مهر رو داریم که مظهر مهربانی ایرانیان و ماه ابراز عشق هست که به ولنتاین ایرانی معروف شده است.

کمتر کسی است که بداند در ایران باستان، نه چون رومیان از 3 قرن پس از میلاد- که از 20 قرن پیش از میلاد- روزی

موسوم به روز عشق وجود داشته است. جالب است بدانید که این روز (روز عشق یا ولنتاین ایرانی )در تقویم جدید ایران

دقیقا مصادف است با ۲۹ بهمن، یعنی تنها ۴ روز پس از ولنتاین فرنگی! (مجله تفریحی بروجردی ها)

این روز (ولنتاین ایرانی) سپندارمذگان یا اسفندارمذگان نام داشته است. فلسفه بزرگداشت این روز به عنوان “روز عشق”

یا ولنتاین به این صورت بوده است که در ایران باستان هر ماه را 30 روز حساب می کردند و علاوه بر اینکه ماه ها

اسم داشتند، هریک از روزهای ماه نیز یک نام داشتند. روز پنجم سپندار مذ بوده است. سپندارمذ لقب ملی زمین یعنی

گستراننده، مقدس و فروتن است. زمین نماد عشق است چون با فروتنی، تواضع و گذشت به همه عشق می ورزد. زشت

و زیبا را به یک چشم می نگرد و همه را چون مادری در دامان پر مهر خود امان می دهد. به همین دلیل در فرهنگ

باستان اسپندارمذگان را به عنوان نماد عشق می پنداشتند و ما امروزه، این روز را به عنوان ولنتاین ایرانی می شناسیم.

امشاسپند سپندارمذ، نگهبان و ایزدبانوی زمین ِسرسبز و نشانی از باروری و زایش است. جشن سپندارمذگان یا اسفندگان(

همان جشن ولنتاین ایرانی)، روز گرامیداشت زنان در ایران باستان بوده و این روز به نام «مرد‌گیران» یا «مژدگیران»

یا «مزدگیران» (=هدیه گرفتن از مردان) نیز در ادبیات فارسی به کار رفته است.

چند سالی بیش نیست که روز ۱۴ فوریه در تقویم جوانان ایرانی ؛ روز ویژه ای شده است. خصوصیتی که روزهای ملی

و سنتی ما در همان تقویم ها از آن بی بهره اند. سده ، مهرگان ، تیرگان و … شاید برای خیلی ها نام های غریبه ای باشند

اما از هر بچه مدرسه ای که در مورد ولنتاین فرنگی سوال کنید فلسفه ی آن را می داند.

اما کمتر کسی است که بداند در ایران باستان، نیز روزی موسوم به روز عشق یا به عبارتی ولنتاین ایرانی وجود داشته

است!