برج هنر میتو؛ اراتا ایسوزاکی، معماری مخروبه ها و بازپرداخت روایت

برج هنر میتو؛ اراتا ایسوزاکی، معماری مخروبه ها و بازپرداخت روایت های از میان رفته

بقیه در ادامه مطلب!

س از 20 دقیقه پیاده روی در امتداد شیبی ملایم از ایستگاه میتو، برج پیچان موزه هنری میتو، از میان ساختمان ها قد برمی افرازد، برج در سال 1999 افتتحاح شد، متشکل از یک سالن تئاتر، یک گالری و یک سالن کنسرت است، این برج که به وسیله اراتا ایسوزاکی طراحی شده است، متشکله ایست از 28 چهاروجهی منتظم تیتانیومی که بر روی هم سوار شده اند.

زمانی که سالن تئاتر را مشاهده می کنید، متوجه نزدیکی بیش از اندازه سکو و جایگاه تماشاچیان می شوید و البته این انتخاب تعمدی بوده است تا درگیری مخاطب و اجرا بیشینه شود و البته چیدمان مدور صندلی ها نیز این حس را تقویت می کند. دیواره های سالن تئاتر از اجرهای ابی رنگ ساخته شده اند غرق در نورپردازی های الکتریکی زیباتر به نظر می ایند.

سالن کنسرت مجموعه اما عمیقا کلاسیک و بی نهایت موقرانه طراحی شده است، دیوارهای چوبی سفید و سقف مدوری که با سه ستون عظیم الجثه مرمر مهار شده اند یک پوسته منعکس کننده صدا دارد که می تواند متناسب با نیازها به صورت عمودی به بالا و پایین حرکت کند.

گالری هنرهای معاصر در قامت یکی از فضاهای ورودی جانمایی شده است و با سقف های مرتفعش نور را از سقف تامین می کند گالری از 9 اتاق متفاوت ساخته شده است، که هر یک متناسب با نوع نمایشی که می خواهند ایفا کنند قابل تغییرند. دیوارها سفیدند تا تاثیرشان بر اثار به نمایش درامده به حداقل برسد.

این برج تفسیرهای بی نهایت زیادی به همراه داشته است بر قرار دیدگاه برخی ترکیبی از باک مینستر فولر و برانکوزی است و از دید برخی همچون یک قطعه عظیم از نگاتیو فیلمی به هم پیچ خورده بر قوام انچه دیگران می گویند همچون رباتی است اماده بلعیدن شهر، اما در یک نگاه کلی اثر به سبب کارکردی که در احیا بافت داشته است، روایتی است از انچه بر مکان رفته است و نوعی زایش مجدد است از دل ویانه هایی که عمیقا مورد علاقه ایسوزاکی اند.

برج از نمای نزدیک

گالری هنری مجموعه

سالن تئاتر مجموعه

سالن کنسرت برج