معماران جوان
داشتنت ماضـی بود... آنهــم بعــــــید.....!!معماران جوان
داشتنت ماضـی بود... آنهــم بعــــــید.....!!چایخانه بوآ نوآ (Boa Noa) ، پرتغال - اثر آلوارو سیزا ۱۹۶۳
چایخانه بوآ نوآ به دنبال یک مسابقه در ۱۹۵۶ که توسط شورای شهر برگزار شده و معمار پرتغالی فرناندو تاوورا برنده آن بود، طراحی شد. پس از انتخاب سایت بر روی صخره های ساحل دریا، وی پروژه را به همکار خود آلوارو سیزا ارجاع داد.
به عنوان یکی از اولین پروژه های سیزا شایان ذکر است که رستوران از شهر متوسینوس زیاد دور نیست، جایی که معمار در آن بزرگ شده و با مناظر آن منطقه از نزدیک آشنا بوده است. در دها های ۱۹۶۰ در پرتغال امکان معماری با ارتباط تنگاتنگ با سایت وجود داشت، همانند استخر شنای لیکا در ۱۹۶۶ که در مورد ساخت منظره ای از منطقه حاشیه ای بر روی اقیانوس از طریق تجزیه و تحلیل دقیق آب و هوا و جزر و مد، پوشش گیاهی موجود و فرم های صخره ها و ارتباط با خیابان و شهر پشت سر، بود.
در حدود ۳۰۰ متری جاده اصلی، ساختمان از پارکینگ و از طریق دستگاه پله دسترسی دارد که در نهایت منجر به ورودی مسقف شده با ارتفاعی پایین، که با تخته سنگ های بزرگ (از مشخصه های سایت) شاخص شده است. معماری این تفرجگاه، مسیری غیر مستقیم، ملبس به سنگهای سفید و دیوار های بتنی رنگ شده، دیدهای دراماتیک متعددی از مناظر بیرون به عنوان استعاره ای از محیط پیرامون به نمایش می گذارد، و به خط افق دریا کماکان تاکید می کند.
جبهه غربی قسمت غدا خوری و قسمت چایخانه، دقیقا بالای صخره ها هستند و توسط دو دهلیز با ارتفاع دو برابر و پله و ورودی که در سطحی بالاتر تعبیه شده، به هم ارتباط دارند. آشپزخانه، انبار و قسمت کارکنان در سطحی پایین تر، در پشت ساختمان قرار دارند و تنها با پنجره های باریک و دودکش دکل مانند و رنگ سده نمایان است. تشکیل یک پروانه در پلان، دو فضای اصلی باز اطراف در دامنه ساحل دریا، دیوار های خارجی، همگی توپوگرافی طبیعت سایت را دنبال می کنند. چایخانه، پنجره های بزرگ بالای پایه های بتنی نمایان دارد، در حالی که قسمت غذا خوری تماما شیشه ای است، با نمایی به فضای بیرون. همچنین در هر دو قسمت فریم پنجره ها را می توان پایین، تا روی کف آورد.
اجازه داده شده که کل سقف پروژه به صورت پیش آمدگی به طور پی در پی، همراه با تیرپوش های بیرون زده سقف که در تابستان تاثیر شگفتی دارد، پیش روی کند، در حالی که امکان قدم زدن بیرون از غذاخوری مستقیما به سمت دریا کماکانی که ساختمان از دیده محو می شود، وجود دارد.
همان طور که در دیگر کارهای اولیه معمار، گوناگونی از مصالح را به بازی در آمده اند، می توان به موارد زیر اشاره کرد: دیوارهای بنایی با وپلاستر سفید، بتن نمایان در جبهه غربی و استفاده زیاد از چوب قرمز آفریقایی افزلیا در دیوارها، تیرها، قاب ها و مبلمان. در بیرون پیش آمدگی های سقف پروژه، از چوب های بلند قطعه شده و تسمه های مسی ساخته شده است. سقف یک دال بتنی پوشیده شده با تایل های قرمز-قهوه ای رومی و تیر های معلق چوبی است.
گفته شده، چند سال پیش در طی توفانی سنگین، دریا هر دو قسمت چایخانه و غذاخوری را خراب کرده و مبلمان و اجزای داخلی را از بین برده بود. بوآ نوآ در سال ۱۹۹۱ به طور کامل و با حفظ تمام ویژگی های اصلی اش بازسازی شده است
|
