ساختمان فرهیختگان- اُو اِم اِی

ساختمان فرهیختگان- اُو اِم اِی

بقیه در ادامه مطلب!

این پروژه که در سال 1997 تکمیل گردید ساختمانی است مخصوص فرهیختگان در Utrecht، واقع در هلند؛ اولین پروژه ی دانشگاهی اُو اِم اِی و رم کولهاس بود. قسمتی از نقشه ی کلی بزرگ تر در محوطه ی زمین بازی De Vithof با هدف ایجاد نمادی از یک دانشکده در تمدن غرب برای ساختمان فرهیختگان اختصاص داده شد. این بنا مخصوص فرهیختگان و اساتید، برای ایجاد مرکزی جدید در محوطه ی دانشگاه و نه فقط از لحاظ جغرافیایی بلکه از لحاظ اجتماعی و فرهنگی، طراحی شد. درک چگونگی تطابق این بخش با کل دانشگاه در یک ساختمان تجربه شد. رم کولهاس و تیمش در شرکت اُو اِم اِی، این ساختمان اساتید را به عنوان کارخانه ای برای یادگیری نظریه های سنتی، و به همان اندازه به منظور تبادل اطلاعات میان دانشجویان، به طور ذهنی در نظر گرفتند. این ساختمان به طور خاصی طراحی شده بنابراین سالن اجتماعات، یادگیری، و سالن امتحانات یکی در میان در محدوده ای شیشه ای میان کلاس ها، سالن استراحت، و راهرو ها محصور شده اند به طوری که یک تعریف پایدار از آنچه به معنای آموزش و یادگیری در محیط اجتماعی است، به وجود آمده است. طرح ساختمان اساتید به صورت دو صفحه ی تا خورده و در هم پیچیده شده می باشد. در این قسمت صفحه ها به ظاهر با هم درگیر و در حال ستیز می باشند، یک صفحه سخت و محکم و صفحه ی دیگر سیال و متحرک می باشد که در واقع یک واقعه ی برنامه ریزی شده ی سه بعدی و ارتباط اجتماعی را تداعی می کنند، در هر دو مورد صفحات بتونی روی زمین حسی از سیال بودن و جاری بودن را در مکان هایی که زمین کف به دیوارها و دیوارها به سقف می رسند- این حس مضاعف می گردد- را با حرکتی ساده پدید می آورد. ماهیت پلاستیکی بتون ها یک فضای کیفی نرم ایجاد می کند که حس باز و متنوع بودن ساختمان را به عنوان شبکه ای از مسیرها و راه های مرتبط با مهم دو چندان می کند. یکی از جنبه های منحصر به فرد این ساختمان که می توان آن را از تمام آثار کولهاس استنباط کرد، آن است که طراحی آن یک مفهوم جریان و سیال بودن که نه تنها آن را در یک سطح قرار نمی دهد، بلکه چندین سطح، که فعالیت ها در آن صورت می گیرند بالا، پایین و در میان آنچه به عنوان زمین و صفحه ی اصلی در نظر گرفته می شود، به وجود می آورد. کلاس ها، سالن های استراحت، سالن های کنفرانس و فضاهای کلی راه ها و مسیرها بر روی صفحاتی بالاتر از سطح زمین قرار دارند و در میان سایر قسمت های ساختمان جای می گیرند. علاوه بر استاندارد سازی و ساختمان سه بعدی محکم، اتاق ها به قسمت هایی از فضای حجمی که آغازگر شرایط فضایی جدید است متصل می باشند که دانشجویان را وادار به مذاکره و گفت و گو با یکدیگر می کند. این در موقعیتی روی می دهد که در آن صفحات بتونی از زمین به سقف پیچ می خورند و یک فضای مواج و مارپیچ را که مسئول اعمال نیرو به ساختمان است ایجاد می کنند. کلاس ها مفهوم جدیدی از گردش میان سطوح را تداعی می کنند زیرا به طور هدفمندانه در حجم، به ریز فضاهایی تقسیم می شوند. در این لحظات که گردش روی می دهد و در فضای شبکه ای مرزها و موانع در میان آنچه برنامه ریزی شده و آنچه برنامه ریزی نشده محو می شوند. کولهاس این موقعیت های باز و انعطاف پذیر را به عنوان فرصتی برای خلق مکان های مختلف در میان حجم های بزرگ تر و برای گرد هم آمدن گروه های کوچک تر به کار گرفته است. برای مثال حجم قسمت کافه تریا که حدودا 1000 دانشجو را در خود جای می دهد – به شکل صفحه ای شیب دار، رو به بالا ساخته شده است. رم کولهاس یک شبکه ی ستونی را برای تقسیم حجمِ بزرگ، به فضایی صمیمی تر از طریق دسته بندی ستون ها به شکلی مرتب، طراحی کرده است. کولهاس توانست تفاوت ها را در کنار یکدیگر در حالت گردشی قرار دهد و فضاها، فعالیت اجتماعی را به عنوان روشی با هدف مطابقت و سازگاری با موقعیت کل محوطه بازی و محوطه ی دانشگا ه در یک ساختمان ساده و تنها خلق کند. از زمان اتمام آن در 1997 ، ساختمان اساتید به عنوان راهکاری مقدم که در طراحی آن نمی توان فقط پروسه های یادگیری را تسهیل بخشید، بلکه می توان روش های پیشرفت جدید در آموزش و تحصیل را ارتقا و تقویت کرد.

تصاویر: اندرو کرول تصاویر: اندرو کرول تصاویر: اندرو کرول تصاویر: اندرو کرول