معماران جوان
داشتنت ماضـی بود... آنهــم بعــــــید.....!!معماران جوان
داشتنت ماضـی بود... آنهــم بعــــــید.....!!درباره من
دستهها
برگهها
جدیدترین یادداشتها
همه- بدون شرح
- مهدکودک سِوریرز ؛ کانسپت های محلی در اتحاد طبیعت و سازه
- شرکت آمفیبین آرک و برج فضا پیمای زوملاین
- موزه لوور- لنس ؛ چشم اندازهای نامحدود از هنر و طبیعت
- طراحی مساجد جدید در پی بیان اسلام بریتانیایی ؛ معماران مِیک سپِیس
- ساخت مسجد گروه بی یارکه اینگلس ؛ طرحی مبتکرانه و یا ظالمانه
- مرکز فرهنگی اسلامی آلبانی از معماران بیگ ؛ تعاملی جدید میان سه م
- سایه و سرپناه؛ مسکنی سبک وزن و انعطاف پذیر در پاسخ به محیط بیابا
- معماران بی ای کا و خانه ی ای وی؛ در هم تنیدگی اثر با بستر
- مسجد شیخ زاید ؛ غایتی نو در کیفیت نورپردازی
- معماران ورنر شول و تندیس موزه ی تیموسیوخ اکسپرینس؛ نمود هرمنوتیک
- خانه مکعبی شکل
- کنیسه بث شُلوم ـ فرانک لوید رایت
- پل عابر پیاده آمستردام همراه با فضاهای عملکردی
- خانه فرن سیلوستر؛ ابژه ی مینی مالیستی معلق
- بدون شرح
- کنیسه ال.جِی.جی از معماران سرچ ؛ احیای نمادهای یهود در معماری
- معماران MAD و موزه ی هنر هاربین؛ بازنماینده ی معمارانه ی طبیعت
- پل دی اس اس اچ؛ واصلی تنفسی در بازگرداندن شهر به حیات
- مسجد کانسپچوال از معماران مانچو
بایگانی
- بهمن 1391 2
- دی 1391 11
- آذر 1391 32
- آبان 1391 29
- مهر 1391 8
- شهریور 1391 20
- مرداد 1391 31
- تیر 1391 17
- خرداد 1391 26
- اردیبهشت 1391 22
- فروردین 1391 38
- اسفند 1390 111
- بهمن 1390 61
- آذر 1390 44
خانه دادگستری و ایستگاه پلیس از مایر
خانه دادگستری و ایستگاه پلیس از مایر
بقیه در ادامه مطلب!
کوه های اطراف الهام بخش بافت و فرم های بتنی این مرکز مدنی و ایستگاه پلیس در مستیا -گرجستان- هستند که توسط شرکت آلمانی جی مایر اچ طراحی شده . چهار شش ضلعی نامتقارن ، ارتفاع دو طبقه مرکز مدنی را با نام خانه دادگستری به وجود می آورد که ورودی های شفاف در دو گوشه خود دارد . ایستگاه پلیس پنج طبقه در نزدیکی آن چهره ای نامتناسب دارد که به سمت جاده ای در کنار خود خم می شود . حفره هایی با شکل حباب از شیشه های شفاف در میان نمای بتنی این ساختمان ، پنجره هایی ایجاد می کند که در سراسر اتاق ها و طبقات مختلف کشیده می شوند .
|
سفر کردم به هر شهری دویدم ...........چو شهر عشق من شهری ندیدم
ندانستم از اول قدر آن شهر ..............زنادانی بسی غربت کشیدم
رها کردم چنان شکر ستانی .............چو حیوان هر گیاهی می چریدم
بغیر عشق آواز دهل بود .................هر آوازی که در عالم شنیدم
از آن بانگ دهل از عالم کل .............بدین دنیای فانی اوفتیدم
از آن باده که لطف و خنده بخشد ........چو گل، بی حلق و بی لب می چشیدم
ندا آمد زعشق: ای جان سفر کن..........که من محنت سرایی آفریدم
بسی گفتم: که من آنجا نخواهم! .......... بسی نالیدم وجامه دریدم!
چنان اکنون زرفتن می گریزم ........... از آنجا آمدن هم می رمیدم
بگفت ای جان برو هرجا که باشی .......که من نزدیک چون حبل الوریدم
فسون کرد و مرا بس عشوه ها داد........فسون و عشوه او را خریدم
فسون او جهان را بر جهاند ..............که باشم من، کی من، خود ناپدیدم
زراهم برد و آنگاهم به ره کرد .......... گر از ره می نرفتم می رهیدم
بگویم چون رسی آنجا و لیکن ............قلم بشکست چون اینجا رسیدم
چه گویم؟ مرده بودم بی تو مطلق ........خدا از نو دگر بار آفریدم
زهجران وغریبی باز گشتم .............. دگر باره بدین دولت رسیدم