معماری ارگانیک

معماری ارگانیک

ما در زندگی روزانه خود ساختمانهای فراوانی را دیده و در آنها زندگی کرده ایم . همه یا بیشتر ما معماری گذشتگان خود را اغلب دیده و می شناسیم اما در صده اخیر به دلیل گرایشهای صنعتی و زندگی در شهر های بزرگ و نیاز برای نزدیک تر بودن به محل های مورد دلخواه خود و یا محل کار و غیره نیاز به سکونت در ساختمنهایی در ارتفاع ( ساختمانهای به اصطلاح مدرن کنونی ) ما را بر آن داشت تا هر چه زو.د تر این روش نامانوس ساخت و ساز را به کار بسته و کم کم معماری اصیل خود را به فراموشی بسپاریم.

ما با این تغییر ناگهانی و حساب نشده که البته رشد کنترل نشده جمعیت برای ما چاره ای جز این نگذارده بود مشکلات بزرگی که در معماری بومی خود هزاران سال پیش آنها را حل کرده بودیم دوباره دست به گریبان شده ایم.

این موارد شامل نوفه ( اصوات ناخواسته ) هدر رفت انرژی ( گرمایی در زمستان و ورود گرمای شدید به ساختمان ) و تحمیل هزینه های گزاف برای جبران آن و کمبود نور کافی در طبقات زیرین ، انعکاس و ورود نور آزار دهنده در تابستان ، خشکی هوا ، نبود یا کمبود فضای سبز و درنتیجه حذف دید و منظر در شهرها ، ترافیک سنگین خیابانها برای رسیدن به مناطق سرسبز به دلیل برآورده نشدن نیاز مردم به فضای تفریحی و فضای سبز ، یک شکل و خسته کننده شدن نمای ساختمانها و در کل شهرها ، آلودگی هوا ، بیماریهای روحی و بسیاری درد ها و کمبودها و ضررهای دیگر است.

این موارد بسیاری را بر آن داشت تا در حل قسمتی از این مشکل و در راستای تامین مسکن و نیازهای شهری امروز روشی قدیمی را با نامی جدید در معماری امروز وارد کنند ؛ به نام معماری ارگانیک یا زنده !

بقیه در ادامه مطلب!

نسان در طی دهها هزار سال تکامل و چند هزار سال زندگی با معماری برگرفته از طبیعت و مصالح طبیعی با آن آنچنان خو گرفته و به ان نیازمند است که با وجود تغییرات طبیعت گریز وصنعتی شدن در صده های اخیر هنوز نیازمند آن است به گونه ای که طبیعت گریز ترین انسان نیز نیاز به هوای پاک ناشی از درختان را نمی تواند انکار کند و یا از محصولات آن استفاده نکند و من و شما نیز کسی را نمی شناسیم که دریا و جنگل و کوه و در کل طبیعت را دوست نداشته و از آن گریزان باشد .

برای پاسخ گویی به این نیاز در شهر ها و خانه های مردم موضوع معماری ارگانیک دوباره طرح شد ، در این نوع معماری سعی بر ورود هرچه بیشتر طبیعت و اجزای طبیعی به ساختمان و حریم آن وحتی ساخت اجزای ساختمان به شکلهایی نزدیک به اشکال طبیعی مانند سنگ و کوه و غیره است .

ایجاد دیوارها به صورتی ناتمام و غیر منظم ، ساخت جان پناه به شکل غیر یکدست و یاد آور امواج رود خانه ، ایجاد قسمتهایی از بنا به شکل قسمتی از یک صخره و با حتی در مراحل کاملا ارگانیک استفاده از درختان زنده به عنوان جزئی از بنا یا سازه آن در ساخت خانه های ویلایی ( یک طبقه ) و یا اخیرا پرورش یک نوع درخت به نحوی که خود در عین اینکه سبز و زنده است بدون تغییرات آسیب زننده به حیات درخت خود یک خانه کامل است !

این همه در حالی به نام معماری اختراع غرب به ثبت رسیده که ما در ایران دقیقا همه این مفاهیم را داشته ایم ولی به دلیل ایجاد این تصور غلط و استعماری که هر چه از خارج از این آب و خاک است بهترین است و اجناس و ایده ها و نظرات خارجی بهتر می پنداریم باعث ایجاد نوعی جسارت بی شرمانه در سایر ممالک که زمانی بزرگان ایران حتی کمترین ارزشی برایشان قائل نبودند شده و خود را مخترع و ایجاد کننده تمام افتخارات ما دانسته و به نام خود ثبت می کنند و هم زمان با آن آثار ملی ما را که معتبر ترین سند های شناخته شده در جهان اند یا نابود کرده و یا با صرف مبالغی آن را از ایران می دزدند .

مثال واضح این امر وجود بسیاری خانه ها و مغازه ها در درختان کهن در ایران است.

به هر حال این ها نشان دهده وابستگیهای ملی ماست و نباید به فراموشی سپرده شود.

در ادامه اثرها و تفاوت های معماری ارگانیک که از این به بعد آن را معماری طبیعی می نامیم باید این مورد ها را خاطرنشان ساخت :

1- کاهش اثر وشدت نوفه های حاصل از فعالیت های شهری با استفاده از مصالح طبیعی تر مانند چوب در ساختمان و کاشت درختان در محیط بنا .

2- کاهش شدت نور ورودی و خشکی هوا و گرمای مصالح بنا ناشی از تابش آفتاب و ورود نور و گرمای کافی در زمستان به بنا با کاشت درختان برگ ریز در محوطه بنا.

3- ایجاد آرامش بیشتر در عموم مردم و در نتیجه افزایش بازدهی کاری افراد و نیز کاهش شدت تقاضا برای خروج از شهر برای سفر به مناطق طبیعی و کاهش نسبی بار ترافیک های مقطعی

4- ایجاد برج های بزرگ در کنار فضای سبز وسیع که در این برج ها نیازهایی مانند فروشگاه ها و بسیاری نیاز های ساکنین برای جلوگیری از مسافرتهای درون شهری ، در طبقاتی از آن تعبیه شده و افراد را به دلیل تراکم جمعیت در یک نقطه میتوان به راحتی با وسایل حملو نقل عمومی مانند مترو جابجا و از نیاز برای خودرو شخصی و سرعت پایین به جهت وجود تقاطع ها کاست !

5- کاهش انواع آلودگی ها (نوفه شهر- هوا - و...) – ایجاد فرصتهای شغلی جهت مراقبت از فضای سبز - کاهش اتلاف وقت - و...

6- کاهش مشکلات روحی و در نتیجه کاهش جرائم

7- از همه مهمتر اینکه بر خلاف تصورات موجود از دوام کم و هزینه زیاد این مصالح و روشهای معماری هزینه آن کم و جبران پذیر و در مورد مصالح طبیعی نیز باید گفت به دلیل اینکه این مصالح به صورت طبیعی در زمین وجود دارند در برابر عوامل مخرب آن نیز در مجموع مقاومت بالا تری از مصالح موجود دارند.

مثلا سنگ هرگز زنگ نمی زند - نمی پوسد – تغییر رنگ و شکل ندارد / درختان زنده سالهای سال شاید بیش از عمر مفید یک ساختمان ( عمر مفید ساختمان در جهان بطور متوسط 90 سال است و در ایران هم اکنون 30 سال ) در مقابل عوامل طبیعی مقاومت میکند- چوب در ساختمان عایق صوت و حرارت و در صورت خشک بودن عایق الکتریسیته خوبی است و در ساخت لوازم منزل کاربرد فراوانی دارد.