ساختمان اسپیرال: تبلور الهامات

ساختمان اسپیرال: تبلور الهامات

بقیه در ادامه مطلب!

فومیهیکو ماکی یکی از شاخصترین با شناخته شده ترین معمار ژاپن است . وی در سال ۱۹۲۸ بدنیا آمد و در دانشگاه توکیو و دانشکده ی طراحی هاروارد تحصیل کرد. ماکی و همکارانش طراحی های بسیاری در ژاپن ، شمال آمریکا، جنوب امریکا، آسیا و اروپا انجام داده اند. همچنین وی مدال افتخار طلای UIA (سازمان معماران ژاپن) را دریافت کرده است. وی یکی از پنج معمار ژاپنی است که در سال ۱۹۹۳ جایزه پریتزکر را از آن خود کرد.(چهار معمار دیگر: کنزو پیانو :۱۹۸۷، تادو اندو:۱۹۹۵، سانا (سجیما و نیشیکاوا ): ۲۰۱۰ ) . وی در سخنرانی اش در کنگره ی معماری جهان که با عنوان مدرنیته و ژاپنی : زبان، منظرو همگرائی برگزار شد، بیان کرد که معماری به زبان ژاپنی شبیه است. او این مطلب را اینگونه ادامه داد: زبان ژاپنی از دو سیستم گالیگرافیک تشکیل شده : ۱. کانجی یا کاراکترهای چینی که تجسم و نمایش عقاید و افکار و اجسام را با تصویر نمایش میدهد( gramIdeo ). ۲. کآنا که کاراکترهای سیلابسی (یا هجایی) هستند. هردو شیوه ی نوشتاری در زبان ژاپنی آمیخته شده اند. ماکی اعتقاد دارد که کانجی جنبه ی منطقی زبان است درحالیکه کانا به وجه احساسی زبان مربوط میشود. ماکی در ادامه پیشنهاد میدهد که معماری منطقی و معماری بومی در ورطه ای مشابه قرار میگیرند که باید در یک دیالوگ مداوم در بین آن دو نقش ببندد. هرچند ساختمان هایی که ماکی طراحی کرده بیشتر شبیه سبک های دیکنستراکشن(ساختارشکن) و اکلکتیزم (التقاطی) است تا فرم ها ی متدول جنبش متابولیست؛ اما نوشته های او بعنوان یکی از ستونهای تئوریکی جنبش متابولیست محسوب میشوند. این ساختمان که یکی از معروفترین پروژه های ماکی است اسپیرال نام دارد وبرای کمپانی تولید لباسهای کتانی(Walcoal) در سال ۱۹۸۵ ساخته شده است . مکان : ساختمان در خیابان ایوما که از مناطق مهم تجاری توکیو است قرار گرفته است. در مقابل این برج ، ساختمان AO ، و در نزدیکی دیور (Dior ، طراح: سانا ) ، اموتساندو هیلز (طراح: تادو آندو)، گآیر (طراح:ام. وی. آر.دی ) و شعبه اصلی سازمان پرستاران ژاپن (طراح: کیشو کوروکاوا) قرار دارد. ساختمان اسپیرال یکی از اولین آیکون هائی است که میتوان در آن ، اسلوب های بکاررفته از کاراکترهای اموتساندو( توسط ماکی ) را در آن به وضوح مشاهده کرد. کانسپت : بعنوان قسمتی از کانسپت " تلفیق هنر و زندگی" ، ساختمان اسپیرال ، کاربردی از عملکردهای تجاری (مانند:فشن، مغازهها ، انبارها، رستوران، کافه، سالن آرایشی) را با فعالیت های هنری- فرهنگی ( مانند برگزاری شو لباس، نمایشگاه هنر و طراحی معاصر، تئاتر، رقص، کنسرت که در اتاق های چندمنظوره برگزار میشوند) می آمیزد. ماکی میگوید :"در این ساختمان قصد من برآن بود که آشفتگی و شلوغی شهر را به تصویر بکشم. بدین منظور ، تعدادی از عناصر معماری مدرن از جمله: مکعب، مخروط و نیمکره را برگزیدم و آنها را به شیوه ای خاص و صحیح با یکدیگر ترکیب کردم. " رنگ سفید ساختمان، کاربرد وهمپوشانی الگوها و اشکال هندسی، پنل های آلومینیومی نمای ساختمان و ترکیب آن با دیگر مصالح،وحتی کاربرد حجم موجدار بروی نما، از جمله مواردی هستند که با نگاه اجمالی بر ساختمان الهام و تاثیرات از معماری ریچارد میر را به ذهن میزند. همچنین ترکیب بندی و ساختارشکنی عناصر طرح این ساختمان میتواند به عنوان الهاماتی از معماری پیتر رایسمن(که اخیرا فروشگاهی در توکیو طراحی کرده است ) باشد. قابل به ذکر است که آن مشخصه ی بارزی که یک طرح ساختارشکن دارد (منظورپیچیدگی فضائی است) نه تنها در این طرح به چشم نمی خورد بلکه توالی در نظم و ترتیب فضائی به وضوح قابل درک و مشاهده است. اولین محل ورود به ساختمان از میان یک آتریم چند طبقه است که مردم را از پیاده روی شلوغ خیابان به داخل ساختمان دعوت میکند. بالای این ورودی، وارد فضای وسیع کافه تریآ میشویم. از سمت راست، راهرو به مجموعه ای از پلت فرم ها با پنجره های متوالی در نما (روبه سمت خیابان) ختم میشود که با هدف محلی برای نشستن و استراحت مشتریان با دیدی رو بسمت خیابان طراحی شده است. کاربرد ستون های استوانه ای سفید جدای از دیوار ، ایجاد فضا با دو برابرارتفاع معمول از دیگر مشخصه های الهام گرفته از معماری مِیِرِ هستند . در سمت دیگر ، در کنار کافه تریآ، راهروی بلند دیگری به مهمترین فضای این ساختمان ختم میشود(البته این فضا بعد از نام گذاریش مهم شد) این فضای مهم یک رمپ مارپیچ(اسپیرال) است که در زیر یک نیمکره شیشه ای(سقف) قرار دارد. قطر این رمپ ۱۵ متر است. کافه در یک فضای زیرین و دنج قرار گرفته که در کنار دو هال بلند با ارتفاع بیش از چندطبقه واقع شده است. این خصیصه از رمپ من را به یاد رمپی انداخت که توسط تآدواندو در موزه هنر بِنِس در نائوشیما طراحی شد که در بالا هم پنجره سقفی داشت. ریچارد میر به گونه دیگر از رمپ دایره ای شکل در موزه " های " در آتلانتا استفاده کرده است. مرکز رمپ ،مکانی برای برگزاری بسیاری از نمایشگاه های موقت است که آثار هم میتوانند از طبقات بالا به صورت سه بعدی دیده شوند.

تصویر ۲: ترکیب اشکال هندسی و احجام مواج تصویر ۳: موقعیت مکانی تصویر ۴: موقعیت مکانی تصویر ۵: رنگ سفید ساختمان، کاربرد وهمپوشانی الگوها و اشکال هندسی تصویر ۶ : پنل های آلومینیومی و نمای سفید تصویر ۷: ساختمان اسپیرال تصویر ۸: اولین محل ورود به ساختمان از میان یک آتریم چند طبقه است تصویر ۹: مجموعه ای از پلت فرم ها با پنجره های متوالی در نما با هدف محلی برای نشستن و استراحت مشتریان تصویر ۱۰: شیشه و پلت فرم ها تصویر ۱۱ : ستون های دایره ای شکل جدا از دیوار (الهام گرفته شده از کار میر ) تصویر ۱۲: کریدور بلندی که به رمپ اسپیرال شکل ختم میشود تصویر ۱۳: هال اطراف کافه با دو برابر ارتفاع ازحد معمول تصویر ۱۴: کافه در فضائی دنج تصویر ۱۵ : فضای نمایش بین رمپ سپیرال شکل تصویر ۱۶ : فضای نمایش بین رمپ سپیرال شکل تصویر ۱۷ : عکس هایی از نمایشگاه موقت از کارهای چوبی کوجی تااندا ( یکی از متبحرترین فرد در انجام کارهای چوبی انحناء دار) است که در مرکز این رمپ اسپیرالی برگزار شده است .