موزه تن تنِ کریستین دپرتزُمپارک؛ مامنی برای وهم پاک کودکی یک نسل
بقیه در ادامه مطلب!
موزه هرژه توسط کارگاه هنری کریستین دپورتزُمپارک Christian de Portzamparc ؛ معمار فرانسوی طراحی شده است در Louvain la neuve؛ شهری کوچک نزدیک بروکسل در بلژیک واقع شده. ساختمان موزه به کارهای هـِــرژه؛ خالق کتاب‌های کمیک تن تن اختصاص داده شده است. هرژه طی سال های فعالیتش اثاری متفاوت بنیان نهاد. ایده موزه از زمانی دور در ۱۹۷۹ زمانی که وی زنده بود مطرح شد. هدف از طراحی موزه شناساندن اثار بیشمار هرژه به طیف وسیع‌تری از مخاطبان بود. برای اینکه بتوان چنین پروژه مهمی را با رعایت انصاف کام به انجام رساند، زمان زیاد و تفکری عمیق نیاز بود. وظیفه اصلی طرح ایجاد تعادل صحیح بین نکات دقیق و ظریف موجود بین واقعیت های پیچیده اثار هرژه و حالتی افسانه‌ای است که در اثار این مرد موج می زد. در سال۱۹۸۶، ۳ سال بعد از انکه هنرمند در گذشت، ایده طراحی موزه به شکل طراحی بنیان هرژه دنبال شد. از شروع هزاره جدید ، این سازمان (که حالا به استادیو هرژه تغییر نام داده است) به طور خستگی ناپذیر تلاش می‌کرد تا مناسب ترین عناصر را برای نمایش در موزه هرژه شناسایی و فهرست نماید. در ده ژانویه ۲۰۰۱ ( روز تولد تن تن) خبری مهم منتشر شد: موزه هرژه در شهر Louvain la neuve ساخته می شود . در شهر دانشگاهی تازه ساخته شده، در فاصله کمتر از ۳۰ کیلومتری بروکسل.۸ سال بعد این رؤیا به حقیقت پیوست . موزه هرژه در آغاز ژوئن ۲۰۰۹ ـ دو سال بعد از این که اولین سنگ بنای اثر در ۲۲ می ۲۰۰۷ ، مقارن با سالروز تولد هنرمند، گذاشته شد، درهایش را به روی مخاطبانش گشود. انتظارات از طرح و طراح ان به اندازه ذات حاکم بر پروژه بلند پروازنه بود، به همین سبب معمار شناخته شده‌ای که پیش از این پلان های ماهرانه ایی طراحی کرده بود انتخاب شد؛ کریستین دپورتزمپارک فرانسوی . در توصیف او همین بس که در سال ۱۹۹۴ برنده جایزه پریتزکر شده است که معتبرترین جایزه در دنیای معماری است . دپورتزمپارک تمام مهارتش را در طراحی ساختمان برای تبعیت از اصول کارهای هرژه به کار گرفت، چرا که آثار وی (هرژه) به طرز با شکوهی ویژگی‌های منحصر به فرد هنری جدید را برجسته می کند که به بنیان‌گذاری و استادی وی در تکنیک خط شفاف می انجامد. تن تن در دهم ژانویه ۱۹۲۹، در صفحات ضمیمه روزنامه Le Petit Vingtieme به نام Le XXe Siecle برای اولین بار مطرح شد و در معرض دید عموم قرار گرفت. ماجراهای تن تن امروز هم هم چون قبل تازه و مهیج هستند و هنوز هم منبع الهام هنرمندان، نویسندگان و کارگردانان در سینِما و تئاتر می باشد. تن تن دارای ارزشهای ابدیی است که برای تمامی دنیا جذابیت دارد. تعقیب و گریزهای مسحور کننده او محصول ترکیب منحصر به فرد روایتی به هم تنیده ، گرافیک های بالای بر امده از خط شفاف و تم جهانی روی دادهاست. تن تن قسمتی از ضمیر ناخودآگاه اجتماعی ماست. تقریباً همه ما تن تن را خوانده‌ایم . ما با او آشنا هستیم و رؤیای ماجراجویی های او را می‌بینیم و او یاد آور قسمت کاملی از خاطره کودکی برای خیلی از ما هست. به عنوان یک پی آمد ، تن تن هنوز ضربان قلب ها را به تپش وا می‌دارد ، با وجود اینکه او اکنون دیگر سالخورده است. موفقیت ادامه دار و متحیر کننده اتفاقات تن تن ، گواهی بر محبوبیت و مردمی بودن اش دارد . همچنان که ما احساس خیلی نزدیکی به تن تن داریم ، کمی از او در درون هر کدام از ماست، حتی وقتی فکر می کنیم که او به اندازهای یک تار مو حتی در خطر است، ناگهان حالت تدافعی به خود بگیریم. با این حال ، تن تن هنوز واقعاً قسمتی از حوزه عمومی نیست . در حال حاضر کار هرژه با دو سازمان مکمل هم مدیریت می‌شود : استادیو هرژه و مولینسارت (Moulinsart) . این شرکت ها جانشین قانونی هرژه هستند و همانند تمام تجارت ها از ساختار مدیریت و چارچوب ها و قوانین مشخصی تبعیت می کنند.
