نورمن فاستر و آثارش

پروژه ی مرکز هنرهای معاصر در شهر نایمز فرانسه افتتاح شد. این پروژه به دلیل مشکلاتی که برای برگزاری مسابقه ( 1983) بوجود آمد، با مدتی تاخیر انجام شد. ولی این مشکلات در ساخت مدرسه ی متوسطه شهر فرژو وجود نداشت. طراحی این مدرسه، در سال 1991 به مسابقه گذاشته شد. انجمن معماران آمریکایی نیز، در همین سال مدال طلای خود را به سر نورمن فاستر اعطا نمود.

هرم صلح فاستر

آنچه ریاست جمهوری قزاقستان از نورمن فوستر خواسته بود، مرکزی عظیم برای گفتگوی ادیان در کنار سالن اپرایی قابل رقابت با بزرگترین سالن های جهان، یک موزه ملی فرهنگ، دانشگاهی برای مقوله تمدن و مرکزی برای تعاملات گروه های نژادی و جغرافیایی قزاقستان بود. تمام این موارد قرار بود در هرم عظیمی که فوستر آن را ساخت جاسازی شود، هرمی با قاعده تقریبی یک هکتار و ارتفاعی بالغ بر 60 متر از سطح زمین....

ظاهرا قضیه بسیار جدی است؛ با ترکیب جمعیتی 50 درصد روس با مذهب ارتدوکس، 50 درصد مسلمان قزاق و نیز با افزایش اختلافات افراط گرایانه قومی، میتوان به نظربایف برای آنچه در ذهن می پرورد حق داد؛ از نظر بین المللی نیز وی در سپتامبر 2003 میزبان کنگره رهبران مذهبی جهان بود و طبیعی است که بخواهد این موضوع را به جریانی دائمی تبدیل کند.

جهت مشاهده ی تصویر کوچک شده اینجا کلیک کنید.

هرمی عظیم، ساخته شده از الگویی الماس گونه، ملبس به صفحات مجوف فولاد ضدزنگ و پلاک های سنگی خاکستری کم رنگ که در راس به تارکی انتزاعی از شیشه رنگی ختم می شود؛ رنگ هایی ملهم از پرچم قزاقستان و عظمتی در خور خودنمایی یک ملت.

جهت مشاهده ی تصویر کوچک شده اینجا کلیک کنید.

قرار است 200 نماینده از مذاهب مطرح جهان هر 3 سال در قالب نشستی عظیم با همکاری شورای امنیت سازمان ملل در این محل گرد هم آیند، یک گردهمایی، درست در نقطه زیرین راس هرم لرد فوستر. فوستر خود در این مورد می گوید: «آنچه برای من اهمیت داشت نمادینه کردن صلح بود....». یک مرکز تحقیقاتی برای مذاهب جهان با کتابخانه ای عظیم، طبقه تحتانی مرکز همایش ها را در بر می گیرد.
برای مردم عادی نیز جنبه های نمایشی قضیه اگر بیشتر نباشد کمتر نیست؛ هرم که بر روی تپه ای دست ساز بنا شده،بسیار عظیم تر از آنچه هست، به چشم می آید. سالن اپرای 1500 نفره، مردم را به سوی خود فرا می خواند و فاصله پایین ترین بخش این تالار با راس هرم بالغ بر 80 متر است!
داستان زندگی این یادمان ملی وقتی بسیار جالب توجه تر می شود که وارد باغ معلق مرکزی شویم؛ نورپردازی تاثیرگزار و ترکیب فضاسازی سبز در داخل حجمی عظیم از دیوار های شفاف و مسیری زیگ زاگ با حرکتی رو به اوج، بهشتی اثیری را تداعی می کند.

جهت مشاهده ی تصویر کوچک شده اینجا کلیک کنید.

شغل سابق نورسلطان نظربایف در زمان کمونیست ها به عنوان کارگر فولادسازی، بسیار به طراحی و ساخت هر چه سریع تر سازه فولادی بنا که حائز شرایطی خاص است، کمک کرد. سازه ای که با توجه به نوسان دما در پایتخت جدید از 40 درجه زیر صفر تا 40 درجه بالای صفر (آب و هوای عادی در استپ های آسیای مرکزی)، بسیار حساس و تعیین کننده است.
فوستر شکل هرمی را برای نداشتن هیچ گونه تاثیر منفی به لحاظ مذهبی انتخاب کرده است. وی که تا کنون تعداد زیادی سالن کنسرت، گالری های هنری و موزه طراحی کرده است، اهمیت این مرکز را بیش از همه تلقی می کند؛ «این مجموعه در اصل یک مرکز فرهنگی است، اما از آنجایی که قرار است میزبان یک کنفرانس صلح متشکل از پیروان 18 مذهب جهانی باشد، دیگر مختصات آن بسیار فراتر از یک مرکز فرهنگی خواهد بود. مختصاتی به عظمت مذهب، صلح و همکاری جهانی...؛ نشانه ای در جهت ترک هر گونه مخاصمه و خشونت برای توسعه عدالت و برابری انسان ها...».

جهت مشاهده ی تصویر کوچک شده اینجا کلیک کنید.

تالار شهر لندن

معرفی :زمانی که تونی بلر در انگلستان بر سر کار آمد گفت: «این دولت نماینده بازگشت به مدرنیسم است.» او از جامعه ای سخن می¬گفت که نگاهش رو به آینده است. بر اساس همین دیدگاه بحث ایجاد ساختمانی در لندن به عنوان شهرداری لندن مطرح گردید که نماد چنین تفکری باشد.
تالار شهر یا (city hall) مکانی است برای کلیه امور اجتماعی شهر. این تالار در درجه نخست فضای استقرار انجمن ها و شوراهای شهر و سپس مرکزی برای گردهم آیی های عمومی و ارتباط و تعامل میان مردم در عرصه مسائل شهری است. نقش این فضا در دنیا گردهمآوری شهروندان و ترغیب آنها برای مشارکت در امور شهری است. تالار شهر متعلق به همه مردم شهر است و نماد معمارانه ای از دموکراسی است. (متأسفانه در ایران تالار شهر وجود ندارد)
این طرح در جنوب رود تایمز واقع شده است. نورمن فاستر به همراه تیمی گسترده از مهندسین، سازه ی تخم مرغی شکلی طراحی کرد که شهرداری و شورای شهر لندن را در خود جای داده اند. ساخت این پروژه از سال 2000 شروع شد و تا سال 2002 ادامه یافت. از زمان شروع این پروژه آشکار بود که تیم طراحی و ساکنان آتی آن بر آنند تا ساختمانی پدید آورند که مثالی برای یک ساختمان با مصرف پایین انرژی باشد. مصرف انرژی در این بنا تا 75 درصد نسبت به ساختمان های مشابه کمتر است.
موضوع اصلی در طراحی پوشش این ساختمان محدود کردن بارهای سرمایش و گرمایش بود. هندسه نامتعارف سازه GLA طوری طراحی شده که هر دیواره شیشه ای با زاویه متفاوتی نسبت به دیگری قرار گیرد. این دیواره ها با استفاده از تحلیل های نورپردازی سه بعدی و روش شبیه سازی نور روز طراحی شدند. هدف این بود که بیشترین جذب گرمای خورشیدی درنما وجود داشته باشد.
هوای تازه از طریق دریچه های مشبک جاسازی شده در کف سطوح اداری تأمین می شود. در زمستان یک چرخه حرارتی رطوبت پذیر برای رطوبت دهی به هوای مکیده شده استفاده میگردد. در تابستان وقتی دمای هوای خارج از هوای داخل زیادتر است، همان چرخه حرارتی هوای تازه ورودی را از قبل خنک می سازد. تهویه کننده های بازشویی در محیط اداره ها نیز تهویه طبیعی را به عهده دارند. دیوار های عایق بندی شده هم نقشی مناسب خود ایفا می کنند.
آب گرم این ساختمان توسط دو گرم کننده گازی با کارایی بالا تأمین می شود. آب گرم با روش همرفت بخش های اداری، اتاق های جلسات و لابی ورودی را گرم می کنند.
در تابستان علاوه بر چیلر برقی، درجه حرارت توسط تیرهای سرد خنک نگه داشته میشود. این تیرها در سقف قسمت اداری قرار دارند. آب اصلی خنک شده از اعماق چاه ها توسط دو پمپ زیر آبی تأمین
میگردد و بعد از خنک سازی ساختمان در فلاش تانک های سرویس بهداشتی و آبیاری فضای سبز بیرون به کار می رود. آب مازاد به درون رود تایمز تخلیه می گردد.
ساختمان در جهت شمالی و جنوبی متقارن است. انحنای این ساختمان در جهت شمالی جنوبی به گونه ای است که حداقل سطح را در ضلع جنوبی در معرض تابش مستقیم خورشید داشته باشد. همچنین در این ضلع، حالت پله ای طبقات موجب می شود هر طبقه روی طبقه زیری خود سایه بیندازد و تابش مستقیم تعدیل شود.
سازه نگهدارنده این فرم حاصل تعامل معماران و مهندسان است. ستونهای مایل نیروهای بزرگی که به این شکل منحنی با شیب تند وارد می شوند را کنترل میکنند. شبکه ای از تیرهای فولادی به هسته بتنی مرکزی بسته شده است، نیروهای افقی مورد نیاز برای تثبیت ستونها را تحمل میکند. در سازه فولادی از گره دوکی استفاده شده است.
پوسته شفاف و شیشه ای ساختمان نماد شفافیت دولت است. مردم می توانند در داخل ساختمان حرکت کنند از قسمت های تفریحی آن استفاده کنند در رمپ 500 متری آن حرکت کنند و نمایندگان خود را در حال کار ببینند.

طراحی اتوبوس دو طبقه

تصویر نمونه کار - 2معرفی نمونه کار - 2:گروه دو نفره ی نورمن فاستر و Aston Martin ، برنده ی جایزه ی بهترین طراحی اتوبوس برای شهر لندن شده اند؛ ولی نکته ی جالب این قضیه این است که تا پیش از این، نورمن فاستر را به خاطر پروژه های عظیمی که در رشته ی معماری از او سراغ داشتیم می شناختیم ،ولی گویا حوزه ی خلاقیت های او حتی بیشتر از این حرف هاست در این مسابقه، از شرکت کنندگان خواسته شده بود تا با توجه به اتوبوس های قدیمی دو طبقه ی لندن که به نوعی نماد این شهر هم به حساب می آیند، طرحی جدید و مدرن بدهند. به همین منظور، این گروه دو نفره ، پس از بررسی نظرات مسافران و راننده ها و مدیران تولید کننده، طرحی را با مبنای توجه بیشتر به فضای داخلی ارائه کردند. از اهداف آنها برای طراحی این اتوبوس، راحتی استفاده در خیابان های کم عرض و شلوغ لندن و استفاده از آخرین تکنولوژی های روز برای به حداقل رساندن مصرف انرژی در اتوبوس ها بود. در این اتوبوس ها، راننده در حالی که از حداکثر ایمنی برخوردار است، دیدی پانوراما گونه از محیط اطراف خود دارد.
در طراحی این اتوبوس، مانند بسیاری از بناهایی که نورمن فاستر طراحی کرده، راحت بودن استفاده کنندگان از درجه ی اول اهمیت قرار داشته. برای مثال، نوع نورپردازی و یا استفاده کردن از کف پوش های چوبی در این اتوبوس، به مسافر نوعی حس آرامش و گرما می دهد.در روی بام طبقه ی دوم این اتوبوس، سلول های خورشیدی ( فوتو فولتییک ) قرار گرفته که به وسیله ی آنها، انرژی لازم برای تنظیم دمای داخلی اتوبوس تامین می شود. علاوه بر این، مسافرین طبقه ی دوم، به دلیل دیواره های شفاف آن، دیدی بسیار عالی از مناظر اطاف خواهند داشت.اولین نمونه از اتوبوس برگزیده ی این مسابقه تا سال ۲۰۱۱ ساخته خواهد شد.

ایشتاگ، توسعه و تغییر عملکرد ساختمان: سر نورمن فاستر

مسابقه برای تغییر و تبدیل ساختمان رایشتاگ به مجلس فدرال مشکل تر از مسابقه اسپری بوگن بود.
در سال ۱۸۸۲ کار پرزرق و برق پل والوت در مسابقه انتخاب می گردد. ۱۲ سال بعد امپراتور آلمان گیوم دوم این ساختمان را افتتاح می نماید و می توان آن را با کلیسای بزرگ برلین که توسط ژولیوس راشدورف ساخته شده است و اخیراْ(درژوئن ۹۳) پس از دهها سال بازسازی گردیده است مقایسه نمود. والوت که طرفدار سبک با شکوه و مجلل باروک اپرای پاریس شارل گارنیه بود از تمتم نقشه های آن بهره برداری نمود و هیچ شاهکاری در « سبک ترکیبی» شباهتی به آن ندارد.
در تاریخچه این ساختمان ،آتش سوزی رایشتاگ در فوریه 1933 را نام می برند که احتمالاً توسط نازی ها صورت گرفت. تغییر شکل برجهای آتش بارهای هوایی به قلعه های کوچک دفاعی یا بونکر در 1941 و همچنین خراب شدن آن در سال 1945 از وقایع قابل ذکر است. این ساختمان سپس در اوایل سالهای دهه 1960 به شکل محدودی بعنوان پارلمان آلمان باز سازی شد. تمام تزئینات مجلل آن بر چیده شد و یک معماری عملکردی و ساده، همسو با سبک و روحیه آن زمان ایجاد گردید. با مسابقه کنونی قرار است که ساختمان را بر اساس نیازهای « یک مجلس با عملکرد جدید» تغییر شکل دهند.
3 پروژه برنده این مسابقه طرحهای متفاوتی دارند بنام های سر نورمن فاستر، پی دو بروئین و سانتیاگو کالاتراوا، از یک طرف نشان دهنده اختلاف عقیده هیئت ژوری و از طرف دیگر بار محموله شکل و حتی غیر قابل حل آنست. وگرنه چگونه تعداد کم شرکت کننده(80 شرکت کننده) در یک مسابقه را می توان توجیه نمود، با وجودیکه مشارکت تمام کشورها در آن آزاد بوده است؟ در این مورد ایرادهایی به محتوای برنامه ریزی آن گرفته شده است تا آنجا که بعضی ها در فاجعه آمیز خواندن آن تردیدی به خود راه نداده اند.
چیزی که به نظرغیر ممکن می آید تقسیم بندی برنامه مابین ساختمان قدیمی و یک بنای الحاقی، نزدیک به ساختمان سنگین وبزرگ رایشتارگ می باشد، حفظ و حراست از ساختمان بعنوان یک بنای تاریخی در درجه اول مطرح نبود.شرکت کنندگان هم در مورد نما و هم تغییر فضاهای داخل آن آزادی عمل دارند.
همانطور که نتیجه مسابقه نشان میدهد اعضا هیئت ژوری توجه کمی به این نظرات نمودند.

نورمن فاستر

نورمن فاستر رایشتارگ ررا با یک سقف شفاف با امکان گذاشتن نور، در ارتفاع 50 متری می پوشاند. این سقف روی 25 پایه فولادی که از پایین بطرف بالا نازک می شود، قرار گرفته است.
تنها قسمت خارجی ساختمان قدیمی که فرض گردیده است ارتفاع آن نصف طرح کنونی باشد حفظ شده و برعکس داخل آن کاملاً خالی گردیده است. نورمن فاستر یک میدان وسیع باز پیشنهاد میکند که در زیر سالن بزرگ دایره قرار گرفته که از این میدان داخلی می توان آن را از طریق یک روزنه که آن هم دایره است ، مشاهده نمود.
فضای دفاتر که از نمای سنگین قدیمی جدا شده اند بطف داخل و با موقعیتی دقیق دور میدان مستطیل شکل در یک خط قرار گرفته اند.
آتریوم (حیاط داخلی) از اطاقها و راهروها دیده می شود. همچنین در تمام اطراف ساختمان رایشتاگ سکوئی ایجاد شده است.
از میدان جمهوری بازدید کننده توسط سطحی شیب دار (رمپ) که تمام پهنای ساختمان را در بر میگیرد بالا می رود. ورودی هم ارتفاع ایوان قرار دارد.
محوطه که در قسمتی از آن توسط سقف جدید پوشیده شده به عنوان میدان کوچکی برای تجمع مردم اختصاص یافته است. در پشت آن موزه جدید تارخ آلمان میبایست جای داده می شود.
فاستر با پروژه اش و جزئیات آن طرحی پر انرژی و پر تحرک پیشنهاد می کند. تهویه بیو دینامیک فضا بر پایه اشارات معمار در مورد بررسی جریان هوا تنظیم شده و سیستم طبقاتی ساختمان های جدید و قدیم را شامل می شود.
ساختمان مسقف که به قطعات مربع تقسیم شده با داربست فلزی اش، نقش مهمی در این طرح بازی می کند.
فاستر در بزرگ جلوه دادن ساختمان بیش از اندازه معین کار کرده و به نظر ژوری، وی با این کار می خواهد ((تولد دوباره آلمان را در بطن اروپای جدید)) ارائه می دهد.

ساختمان رایشتاگ برلین، ایده ی مبتکرانه این پروژه در مورد مسئله ی انرژی، نهایتا به سازه ای با نمود بیرونی در بالای ساختمان، با قابلیت هدایت نور انجامید. این تعبیر جدید از یک گنبد، که جایگاه بازدید کنندگان است، نور طبیعی را به واسطه ی صدها آینه ی تشکیل دهنده ی قیف میانی، به بخش زیرین ساختمان یعنی مجلس منعکس می کند.

گنبد نورگیر مجلس رایشتاگ برلین

کی از اجزای شاخص بانک هنگ کنگ، کار دفتر فاستر، آتریوم تامین کننده ی نور طبیعی در ساختمان است. تامین نور در این ساختمان از راه بازتاب نور از سطح دو آینه ی بسیار بزرگ میسر شده است. صفحه ی جمع کننده ی نور آفتاب در بیرون، از صدها آینه ی کوچک، که مسیر نور آفتاب را دنبال کرده و آن را به سمت آینه ی مقعری در بالای آتریم می تابانند، تشکیل شده است.

این آینه ی مقعر، نوررا به درون فضا و حتی زیر کف طبقه ی شیشه ای ساختمان هدایت می کند. اسکیس اولیه ی نورمن فاسترف به بهترین شکل نحوه هدایت نور به زیر زمین را نشان می دهد.

هدایت نور به طبقات پایینی بانک هنگ کنگ - اسکچ نورمن فاستر

شرکت نورمن فاستر و طراحی برجی روی کوه در سیبری

شما حتمآ با زئوس که یکی از خدایان یونان باستان بود آشنا هستید و معبد او در روی کوه المپیاکوس و یا معبد پارتنون در شهر روی بلندی(Acropolis).اکنون شرکت نورمن فاستر و همکارانش برنامه ساخت برجی در سیبری را دارند که ایده آن از این معابد و استراتژی محیط پیرامون است.این برج که در میان جنگلی انبوه از درخت ساخته می شود و از طریق انعکاس نور در روز نور داخل را تامین کرده و خود مثل یک الماسی برش داده شده در نمای بیرونی در نوک کوه می درخشد.انرژی این برج در روز از طریق جذب انرژی خورشید است.این برج از سه قسمت تشکیل شده است، که دو برج آن مانند یک سکو عمل کرده و کشیدگی افقی دارند و برج سوم با کشیدگی عمودی در مرکز قرار دارد.بر طبق نقشه ها برج سوم در نوک قله ساخته می شود و رستورانها و مراکز آن یک نمای کلی و زیبا از کل شهر را برای بازدید کننده گان فراهم می کنند.

منبع

ویرایش توسط Memar Bashy : 24th August 2010 در ساعت 02:38 PM